Oh you silly Scotland - Deel 1

Na inmiddels een maand in dit mooie land te hebben mogen vertoeven begint me steeds meer op te vallen aan “de Schot”. Ik heb het hier niet over grote cultuurverschillen of opvallende gedragingen, maar het zit hem juist in de kleine dingen.

Bijvoorbeeld in de bus. Sowieso doen ze hier niet aan aangeven waar je bent en ze roepen ook niks om. Je zal dus zelf uit het raam moeten blijven koekeloeren om te kijken of je al op de plaats van bestemming aangekomen bent. Dat was vooral in het begin van mijn verblijf een waar feest. Daarnaast zijn de voorste stoelen in de bus min of meer gereserveerd voor ouderen. Als er een oudere binnenkomt en alle stoelen zijn bezet, dan staat er zonder twijfel iemand op om plaats te maken. Dat zie je natuurlijk ook in Nederland, maar niet zoals hier. Hier willen ze soms wel met z’n 3en tegelijk opspringen om het persoon een plek aan te bieden.

Nog iets typerends wat met de bus te maken heeft. Je gaat hier bijna altijd via de vooringang, naast de chauffeur naar buiten. Bij het verlaten van de bus bedank je de chauffeur. De chauffeur zal op zijn of haar beurt cheers/have a nice day/thank you/good day terug zeggen. Als ik bij de universiteit uitstap willen ze me ook nog wel eens veel succes toewensen en dat ik wel m’n best moet doen op school.
Ik sprak hier met een van de internationals over die zijn verbazing over dit gedrag uitsprak. Waarom zou je een chauffeur bedanken voor dat ie z’n werk doet? Tja, geen idee eigenlijk. Ik vind het hoe dan ook een erg leuke gewoonte en ik doe er vrolijk aan mee.

Schotland is ook het land waar je, hoe koud het buiten ook mag zijn, altijd ieniemienie rokjes en hot pants in de winkel zal zien liggen. Uitgaan in een lange broek is hier een namelijk unicum. Het vrouwelijke geslacht gaat hier opgedoft en veelal in zo min mogelijk kleding uit, ongeacht leeftijd. Als je ’s avonds in de stad iemand in een lange broek met een dikke jas en een sjaal om voorbij ziet lopen, dan weet je zeker dat het een buitenlander is. Want met zo min mogelijk kleding bedoel ik ook dat mensen hier niet aan jassen of sjaals doen met het uitgaan. “Waarom zou je? Het is alleen maar onhandig om dat mee te zeulen” aldus een Schots meisje. Wonderlijk genoeg worden die chicks ook niet verkouden. Waar ik al weken loop te snotteren terwijl ik in een dikke jas en sjaal uitga, hupsen zij zonder enige problemen rond.
Dan het uitgaansschoeisel. Och jee de schoenen. Bij een goede uitgaansoutfit horen ook goede schoenen natuurlijk. Goede schoenen in de vorm van zo hoog mogelijke hakken. Het is een mooi gezicht om een meisje in hoge hakken te zien staan, maar zodra ze gaan lopen is het zo een jammerlijk gezicht. Ze strompelen/hobbelen/wiebelen wat voort door de straten van Aberdeen. Zeker als er dan ook wat alcohol in zit, wordt het al helemaal een hilarisch gezicht omdat langs te zien schuifelen. Als ik dat zie langs lopen ben ik altijd extra blij dat ik rond loop op m’n comfortabele sneakertjes.

Over het uitgaan gesproken. Mensen beginnen hier rond een uurtje of 8 met uitgaan. Je begint in een pub met wat biertjes of cocktails in de vorm van fishbowls of pitchers te drinken. Uit zo’n pitcher haal je met gemak 4 glazen, maar ze drinken die hier het liefst in hun eentje leeg. Je gaat immers uit om dronken te worden. Tenminste, zo denken ze hier erover. Na de pub ga je door naar 1 van de tientallen clubs die Aberdeen rijk is. Vaak moet je wel geld betalen om binnen te mogen, maar dat sta je wel in een club met meerdere zalen en goede DJ’s. Omdat men hier vroeg begint met uitgaan, sluiten de clubs al rond een uurtje of 2. The Institute sluit het laatst: om 3 uur. Een nacht doorhalen zit hier dus niet in.

Wat ik ook opvallend vind, is dat in een land dat wereldwijd bekend staat om z’n whisky’s er juist heel veel wodka gedronken wordt in plaats van whisky. Je hebt natuurlijk wel wat cafés waar je whisky kan drinken, maar wodka en mixjes zijn hier overduidelijk populairder. In de cafés waar je wel whisky kan drinken kan je dan whisky kiezen uit een uitgebreide kaart. Je hebt hier naast whisky-, wijn- en bierkaarten ook een kroeg met een uitgebreide absint kaart. In diezelfde kroeg hebben ze een “world famous top ten most dangerous drinks”. Die top 10 bestaat uit verschillende cocktails en ze zijn zo vriendelijk geweest om erbij te zetten in welke staat je de volgende dag wakker zal worden.

Overigens naarmate mensen meer hebben gedronken, naarmate hun accent duidelijker te horen is. En hoe meer je dat accent hoort, hoe onverstaanbaarder de meeste mensen worden. In Schotland heb je niet een paar accenten, maar iedere stad heeft hier zo ongeveer zijn eigen accent. Dat kan voor een Schot zelf al lastig zijn, laat staan voor een international. Je houdt er soms wel interessante gesprekken aan over, want dan denk je dat iemand het over een ijsje (popsicle) heeft, maar dan blijkt het persoon het over een fiets (bicycle) te hebben. Ik vond het al zo raar dat het persoon morgen op een ijsje naar de universiteit wilde fietsen…